без примеровНайдено в 1 словаре
Латинско-русский словарь - Содержит более 200 000 слов и словосочетаний, включая лексику памятников поздней латыни. Дает возможность читать и переводить все основные сохранившиеся до наших дней произведения римской литературы, исторические труды и юридические документы, а также важнейшие произведения христианской патристики и некоторые специальные сочинения, написанные на латинском языке до середины VII века н. э.
- Содержит более 200 000 слов и словосочетаний, включая лексику памятников поздней латыни. Дает возможность читать и переводить все основные сохранившиеся до наших дней произведения римской литературы, исторические труды и юридические документы, а также важнейшие произведения христианской патристики и некоторые специальные сочинения, написанные на латинском языке до середины VII века н. э.
argumentor
argūmentor, ātus sum, ārī depon.
приводить доказательства, рассуждать, делать вывод (заключение) (de и in aliquā re C)
приводить в доказательство (aliquid C; multa L)
Переводы пользователей
Пока нет переводов этого текста.
Будьте первым, кто переведёт его!
Формы слова
argumentor
Verbum, Deponentium
| Praesens Indicativi | |
|---|---|
| argumentor | argumentamur |
| argumentaris | argumentamini |
| argumentatur | argumentantur |
| Perfectum Indicativi | |
|---|---|
| argumentatus | argumentati |
| argumentatus | argumentati |
| argumentatus | argumentati |
| Imperfectum Indicativi | |
|---|---|
| argumentabar | argumentabamur |
| argumentabaris | argumentabamini |
| argumentabatur | argumentabantur |
| Plusquamperfectum Indicativi | |
|---|---|
| argumentatus | argumentati |
| argumentatus | argumentati |
| argumentatus | argumentati |
| Futurum I Indicativi | |
|---|---|
| argumentabor | argumentabimur |
| argumentaberis | argumentabimini |
| isea, id argumentabitur | argumentabuntur |
| Futurum II Indicativi | |
|---|---|
| argumentatus | argumentati |
| argumentatus | argumentati |
| argumentatus | argumentati |
| Praesens Coniunctivi | |
|---|---|
| argumentar | argumentamur |
| argumentaris | argumentamini |
| argumentatur | argumentantur |
| Perfectum Coniunctivi | |
|---|---|
| argumentatus | argumentati |
| argumentatus | argumentati |
| argumentatus | argumentati |
| Imperfectum Coniunctivi | |
|---|---|
| argumentarer | argumentaremur |
| argumentareris | argumentaremini |
| argumentaretur | argumentarentur |
| Plusquamperfectum Coniunctivi | |
|---|---|
| argumentatus | argumentati |
| argumentatus | argumentati |
| argumentatus | argumentati |
| Praesens Imperativi | Futurum Imperativi | |
| 2 Persona Singularis | argumentare | argumentator |
| 3 Persona Singularis | - | argumentator |
| 2 Persona Pluralis | argumentamini | - |
| 3 Persona Pluralis | - | argumentantor |
| Infinitivi | |
|---|---|
| Perfectum | argumentatus |
| Futurum | argumentatum |
| Participium Perfecti | argumentatus |
| Participium Futuri Activi | argumentaturus |
| Gerundivum | argumentandus |
| Supinum I | argumentatum |
| Supinum II | argumentatu |
| Gerundium | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Genitivus | argumentandi | argumentando | ad argumentandum | argumentando | |||