насилати
дієслово, недоконане, перехідне
Iнфінітив | насилати, насилать |
Теперiшнiй час |
---|
я насилаю | ми насилаєм, насилаємо |
Минулий час |
---|
він насилав | ми, ви, вони насилали |
Майбутнiй час |
---|
я насилатиму | ми насилатимем, насилатимемо |
| Одн. | Множ. |
Наказовий спосiб | насилай | насилайте |
Акт. дієприкметник теп. часу | насилаючий |
Акт. дієприкметник мин. часу | насилавший |
Пас. дієприкметник мин. часу | насиланий |
Дієприслівник теп. часу | насилаючи |
Дієприслівник мин. часу | насилавши |
Iнфінітив | насилатися, насилатись, *насилаться |
Теперiшнiй час |
---|
я *насилаюсь, *насилаюся | ми *насилаємся, *насилаємось, *насилаємося |
Минулий час |
---|
він насилався, *насилавсь | ми, ви, вони насилались, насилалися |
Майбутнiй час |
---|
я насилатимусь, насилатимуся | ми насилатимемся, насилатимемось, насилатимемося |
| Одн. | Множ. |
Наказовий спосiб | насилайся, *насилайсь | насилайтесь, насилайтеся |
Акт. дієприкметник мин. часу | *насилавшийся |
Дієприслівник теп. часу | насилаючись |
Дієприслівник мин. часу | насилавшись, насилавшися |