спорудити
дієслово, доконане, перехідне
| Iнфінітив | спорудити, спорудить |
| Минулий час |
|---|
| він спорудив | ми, ви, вони спорудили |
| Майбутнiй час |
|---|
| я споруджу | ми спорудим, спорудимо |
| Одн. | Множ. |
| Наказовий спосiб | споруди | спорудіте, спорудіть |
| Акт. дієприкметник мин. часу | спорудивший |
| Пас. дієприкметник мин. часу | споруджений |
| Дієприслівник мин. часу | спорудивши |
| Iнфінітив | спорудитися, спорудитись, *спорудиться |
| Минулий час |
|---|
| він спорудився, *спорудивсь | ми, ви, вони спорудились, спорудилися |
| Майбутнiй час |
|---|
| я *споруджусь, *споруджуся | ми *спорудимось, *спорудимося, *спорудимся |
| Одн. | Множ. |
| Наказовий спосiб | спорудись, спорудися | спорудітесь, спорудіться, *спорудітеся |
| Акт. дієприкметник мин. часу | *спорудившийся |
| Дієприслівник мин. часу | спорудившись, спорудившися |