шанувати
дієслово, недоконане, перехідне
| Iнфінітив | шанувати, шанувать |
| Теперiшнiй час |
|---|
| я шаную | ми шануєм, шануємо |
| Минулий час |
|---|
| він шанував | ми, ви, вони шанували |
| Майбутнiй час |
|---|
| я шануватиму | ми шануватимем, шануватимемо |
| Одн. | Множ. |
| Наказовий спосiб | шануй | шануйте |
| Акт. дієприкметник теп. часу | шануючий |
| Акт. дієприкметник мин. часу | шанувавший |
| Пас. дієприкметник мин. часу | шанований |
| Дієприслівник теп. часу | шануючи |
| Дієприслівник мин. часу | шанувавши |
| Iнфінітив | шануватися, шануватись, *шануваться |
| Теперiшнiй час |
|---|
| я *шануюсь, *шануюся | ми *шануємся, *шануємось, *шануємося |
| Минулий час |
|---|
| він шанувався, *шанувавсь | ми, ви, вони шанувались, шанувалися |
| Майбутнiй час |
|---|
| я шануватимусь, шануватимуся | ми шануватимемся, шануватимемось, шануватимемося |
| Одн. | Множ. |
| Наказовий спосiб | шануйся, *шануйсь | шануйтесь, шануйтеся |
| Акт. дієприкметник мин. часу | *шанувавшийся |
| Дієприслівник теп. часу | шануючись |
| Дієприслівник мин. часу | шанувавшись, шанувавшися |